Lepota ambijentalne muzike
Muze, ćerke Zevsa i Titanke Mnemosine koja je predstavljala pamćenje i sećanje, rođene su posle devet noći, koliko su proveli Zevs i Mnemosina, tako da ih je i bilo devet. One su od svog postanka opijale Bogove i nadahnjivale prirodu svojim glasovima očaravajući svet čudesnim tonovima i melodijama. Po starim Grcima tako je nastala muzika. Ona je bila sastavni deo društva, u dobrim i lošim stvarima – od dana Dionisa kada se uživalo i pilo vino dok su se gledale tragedije i komedije, do Marsa, Krićana, Spartanaca, Atinjanina i Trojanaca, kada bi krenuli u bitku tražeći večnu slavu.
U muzici reč ambijent prvi put se pojavljuje u delu Briana Enoa. Inače, Brian je prvobitni član benda Roxy Music u kome se nije dugo zadržao, zbog različitih pogleda na muziku i stvaranje iste. Jedan od njegovih mnogobrojnih radova je album Ambient 1: Music for Airports, koji izdaje 1978 godine.
Međutim, ta muzika postoji od davnina, ti čisti tonovi i melodija koja je opuštala ljude. Svet se opet upoznaje sa njom, posle brojnih eksperimenata sa različitim tonovima koji su bili testirani za vreme revolucionarnih 60-ih godina. I tako u Nemačkoj nastaje bend Harmonia, koji zajedno sa Brianom stvara simfoniju koja se može nazvati obaveznim štivom svakog uživatelja abmijent muzike. Brian Eno je nastavio sa radom i 1977. izdaje još jedan album zajedno sa Clusterom.
Naravno, tu su i Tangerine Dream, Vangelis, Jean Michel Jarre, Steve Roach, Harold Budd, Erik Satie, Wendy Carlos i Apex Twin – kao regeneratori ovih skrivenih talasa muzike, prošarani mirnim melodijama. Moram spomenuti i The Klf i album pod nazivom Chill out music koji je izašao 1990. godine. Sam naziv albuma nam govori o kakvoj muzici je reč. Naravno, morate da preslušate da biste to razumeli.
Ali kako se muzika širila Evropom, tako je i u zemljama Dalekog istoka krenulo stvaranje ili bolje rečeno komponovanje muzike. Tu se javlja i Hiroshi Yoshimura i njegov album Green koji predstavlja čistu muzičku poeziju prošaranu zvukovima prirode. Taj album je izašao 1986. godine.
U dolazećim godinama ambijent postaje virus koji se lagano širi planetom pružajući nam osećaj mira kada nam je najviše potreban. Taj kristalno čist zvuk, poput leda koji se topi pred leto na Arktiku, prošaran pticama i zvukom vetra koji nosi lišće i vodi ptice ka njihovoj destinaciji. Da su živi Bah, Mocart i Mokranjac, sigruno bi pali na kolena pred ovakvom lepotom zvuka. Zato budimo srećni što imamo tu čast da uživamo u ovoj divnoj muzici, AMIN!
“Ambient Music must be able to accommodate many levels of listening attention without enforcing one in particular; it must be as ignorable as it is interesting” – Brain Eno
Džangrizalo
